Functional Point (FP) Analysis

Türkçesi “Fonksiyonel Nokta” olarak geçmektedir.

Functional Point ilk olarak 1979 yılında Allan J. Albercht tarafından IBM’de geliştirildi. International Function Point Users Group (IFPUG) tarafından daha da değiştirildi.

İlk tanımı Allan J. Albercht tarafından yapılmıştır;

“FPA, müşterimize teslim edilen fonksiyon değerinin etkili bir göreceli ölçüsü olduğunu bulduğumuz fonksiyon noktalarında tanımlanan boyutsuz bir sayı verir.”

FPA, yazılım çalışma ürününü işlevsel olarak boyutlandırmak için standartlaştırılmış bir yöntem sağlar. Bu çalışma ürünü, sonraki sürümler için yazılım yeni geliştirme ve iyileştirme projelerinin çıktısıdır. Proje uygulamasında üretim uygulamasına taşınan yazılımdır. İşlevselliği kullanıcının bakış açısından, yani kullanıcının karşılığında ne istediği ve aldığı temelinde ölçer.

İşlev Noktası Analizi (FPA), İşlevsel Boyut Ölçümünün bir yöntemi veya kuralları dizisidir. Kullanıcının işlevsel gereksinimlere ilişkin dış görünümüne dayalı olarak, kullanıcılarına sağlanan işlevselliği değerlendirir. Fiziksel olarak uygulanan görünümü veya dahili teknik görünümü değil, bir uygulamanın mantıksal görünümünü ölçer. İşlev Noktası Analizi tekniği, yazılım tarafından sağlanan işlevselliği analiz etmek için kullanılır ve ölçü birimi olarak Ayarlanmamış İşlev Noktası (UFP) kullanılır.

FPA’nın Amaçları:

1-Kullanıcının talep ettiği ve aldığı işlevselliği ölçmektir.

2-Uygulama için kullanılan teknolojiden bağımsız olarak yazılım geliştirme ve bakımını ölçmektir.

3-Ölçüm sürecinin ek yükünü en aza indirecek kadar basit olmalıdır.

4-Çeşitli projeler ve organizasyonlar arasında tutarlı bir ölçü olmalıdır.

FPA Türleri

İşlem İşlevsel Türü

External Input (EI)

EI, uygulamanın sınırları dışından gelen verileri veya kontrol bilgilerini işler. EI temel bir süreçtir.

External Output (EO) uygulamanın sınırları dışında gönderilen verileri veya kontrol bilgilerini üreten temel bir süreçtir.

External Inquiries (EQ)

EQ, veri alımıyla sonuçlanan bir girdi-çıktı kombinasyonundan oluşan temel bir süreçtir.

Veri İşlevsel Türü

Internal Logical File (ILF)

Uygulamanın sınırları içinde tutulan, mantıksal olarak ilişkili veri veya kontrol bilgilerinin kullanıcı tarafından tanımlanabilen bir grubu.

External Interface File (EIF)

Yazılımla mantıksal olarak ilişkili, tanınabilir, ancak başka bir yazılımın sınırları içinde tutulan bir grup kullanıcı.

FPA’nın Faydaları

1-FPA, pakette bulunan tüm işlevleri sayarak satın alınan bir uygulama paketinin boyutunu belirlemeye yönelik bir araçtır.

2-Kullanıcıların, gereksinimlerine özel olarak uyan işlevleri sayarak, bir uygulama paketinin kuruluşlarına faydasını keşfetmelerine yardımcı olan bir araçtır.

3-Kalite ve verimlilik analizini desteklemek için bir yazılım ürününün birimlerini ölçmek için bir araçtır.

4-Yazılım geliştirme ve bakım için gereken maliyeti ve kaynakları tahmin etmek için bir araçtır.

5-Yazılım karşılaştırması için bir normalleştirme faktörüdür.

FPA’nın dezavantajı

1-Sübjektif bir değerlendirme gerektirir ve birçok yargı içerir. Birçok maliyet ve efor modeli LOC’ye dayalıdır, bu nedenle fonksiyon noktalarını değiştirmek gerekir.

2-LOC ile karşılaştırıldığında, fonksiyon noktaları hakkında daha az araştırma verisi vardır.

3-Tasarım özelliklerini oluşturduktan sonra çalıştırın. Sübjektif yargıda, değerlendirmenin doğruluk oranı düşüktür.

4-Uzun öğrenme eğrisi nedeniyle, yeterlilik kazanmak kolay değildir. Bu çok zaman alan bir yöntemdir.

Yazımı okuduğunuz için teşekkür ederim. Bir sonraki yazımda görüşmek üzere :)